تأثیر زمان وجین بر ترکیب گونه ای، تراکم بوته، وزن خشک و خصوصیات فیزیولوژیکی علف های هرز ذرت

به منظور مطالعه تأثیر زمان وجین بر ترکیب گونه ای، تراکم، وزن خشک و خصوصیات فیزیولوژیکی علف های هرز ذرت Zea mays)) آزمایشی درسال زراعی 1385 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و 14 تیمار در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد. تیمارها به صورت وجین علف های هرز در مراحل مختلف فنولوژیکی رشد ذرت شامل 4 برگی، 6 برگی، 8 برگی، 10 برگی، 14 برگی، تاسل دهی به همراه تیمارهای تداخل علف هرز تا مراحل مذکور و دو تیمار وجین و تداخل علف‌های هرز تا انتهای فصل رشد به عنوان شاهد بود. داده های این آزمایش از طریق انداره گیری خصوصیات علف هرز تیمارهای کنترل در پایان فصل و تیمارهای تداخل در انتهای مراحل فوق بدست آمدند. نتایج نشان داد که تراکم علف‌های هرز در تیمارهای تداخل تا مرحله 8 برگی ذرت افزایش و بعد از این مرحله کاهش یافت ولی علف های هرز موجود با افزایش وزن خشک فشار رقابتی خود را به جامعه گیاهی وارد ساختند. همچنین تراکم و وزن خشک علف‌های هرز انتهای فصل در طول دوره کنترل روندی کاهشی داشت و علف هرز گاوپنبه (Abutilon theophrasti) با تراکمی در حدود 50 درصد از کل تعداد علف های هرز در طول فصل رشد به عنوان علف هرز غالب شناسایی شد و بیشترین درصد شاخص سطح برگ و سرعت رشد علف هرز نیز در طول دوره تداخل مربوط به این علف هرز بود. در این آزمایش کنترل علف های هرز بعد از مرحله 10 برگی و قبل از مرحله 4 برگی ذرت تأثیر چندانی در افزایش عملکرد ذرت نداشت.